Προσφυγή κατατέθηκε, όπως αναμενόταν άλλωστε, από τον πρώην Περιφερειάρχη και επικεφαλή της “ΑΝΑΣΑ” Θ. Γαλιατσάτο, ενώπιον της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας και Ιονίου, κατά της 42-05/2020 Απόφασης του Περιφερειακού Συμβουλίου για την υπόθεση των υδατοδρομίων.
ΔΕΙΤΕ την προσφυγή:
ΕΝΩΠΙΟΝ
Της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας και Ιονίου
ΠΡΟΣΦΥΓΗ
του άρθρου 227 του Ν.3852/2010, του Θεόδωρου Γαλιατσάτου του Απόστολου, Περιφερειακού Συμβούλου κατοίκου Αργοστολίου, Στ. Μεταξά 8, 28100
ΚΑΤΑ
της Απόφασης 42-05/2020 του Περιφερειακού Συμβουλίου Ιονίων Νήσων.
**************
ΙΣΤΟΡΙΚΟ
Στην 5η/2020 συνεδρίασή του που διενεργήθηκε στις 28/2/2020, το Περιφερειακό Συμβούλιο Ιονίων Νήσων αποφάσισε την «Έγκριση σύναψης προγραμματικής σύμβασης μεταξύ της Περιφέρειας Ιόνιων Νησιών (Φορέας Χρηματοδότησης), Δικτύου Ελληνικών Πόλεων για την Ανάπτυξη (Φορέας Υλοποίησης), και των Λιμενικών Ταμείων Ζακύνθου, Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου Κεφαλληνίας – Ιθάκης, Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου Λευκάδας και Δήμου Μεγανησίου (Κύριοι των Έργων), για την πράξη «ΥΔΑΤΟΔΡΟΜΙΑ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΙΟΝΙΩΝ ΝΗΣΙΩΝ»».
Σύμφωνα με τα αναφερόμενα στο εισαγωγικό του κειμένου της Προγραμματικής Σύμβασης (Π.Σ.) που συνοδεύει την απόφαση 42-05/2020, η Π.Σ αυτή εδράζεται, μεταξύ άλλων,
• στο άρθρο 100 του ν. 3852/2010 όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 8 του ν. 4071/2012 και το άρθρο 179 του ν. 455/2018
• στις διατάξεις του ν. 4412/2016
προσφεύγουμε κατά της απόφασης 42-05/2020 γιατί στερείται νομιμότητας παραβιάζοντας το γράμμα και το πνεύμα των νόμων τους οποίους επικαλείται.
Συγκεκριμένα:
1. η Π.Σ. έχει ως συμβαλλόμενους εταίρους αφ ενός την Περιφέρεια Ιονίων Νήσων (ΠΙΝ), τα λιμενικά Ταμεία Ζακύνθου, Κεφαλληνίας-Ιθάκης, Λευκάδας και τον δήμο Μεγανησίου που έχουν νομική μορφή Ν.Π.Δ.Δ και αφ’ ετέρου το Δίκτυο Ελληνικών Πόλεων για την Ανάπτυξη (ΔΕΠΑΝ) με νομική μορφή Ν.Π.Ι.Δ.
Η ΠΙΝ συμβάλλεται ως «φορέας χρηματοδότησης», τα λιμενικά ταμεία και ο δήμος ως «κύριοι των πράξεων» και το ΔΕΠΑΝ ως «φορέας υλοποίησης».
Στο τελευταίο εδάφιο του άρθρου 1 της Π.Σ αναφέρεται ότι το ΔΕΠΑΝ «..ασκεί όλα τα καθήκοντα της Προϊσταμένης Αρχής και της Διευθύνουσας Υπηρεσίας..» και αμέσως μετά ότι «..η Προϊσταμένη Αρχή ασκεί για λογαριασμό των Κυρίων της Πράξης την αρμοδιότητα του δικαιούχου και της Αναθέτουσας αρχής». Τούτο όμως έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το σημείο 1 του άρθρου 2 του ν. 4412/2016, όπου αναφέρεται ότι «ως αναθέτουσες αρχές νοούνται το κράτος, οι αρχές τοπικής αυτοδιοίκησης, οι οργανισμοί δημοσίου δικαίου ή οι ενώσεις μιας η περισσοτέρων από αυτές τις αρχές η ενός η περισσοτέρων από αυτούς τους οργανισμούς δημοσίου δικαίου..»
Συμπέρασμα πρώτο: το ΔΕΠΑΝ ως Ν.Π.Ι.Δ δεν δύναται να λειτουργεί ως Αναθέτουσα Αρχή.
2. Στο προοίμιο της Π.Σ. και στο σημείο 1. αυτού αναφέρεται ότι «οι Κύριοι της Πράξης και δη ο Κύριος της Πράξης 1, ο Κύριος της Πράξης 2, ο Κύριος της Πράξης 3 και ο Κύριος της Πράξης 4…………, δεν καλύπτουν τις απαιτήσεις της διοικητικής και επιχειρησιακής ικανότητας που απαιτούνται για την υλοποίηση της Πράξης» και στο σημείο 3. αυτού αναφέρεται ότι «ο φορέας υλοποίησης διαθέτει τις αναγκαίες προϋποθέσεις (τεχνικές και οικονομικές υπηρεσίες, αποφαινόμενα όργανα, αναγκαία στελέχωση κλπ) για την υλοποίηση της εν λόγω Πράξης»
Εν προκειμένω οι κύριοι των Πράξεων που είναι τα Λιμενικά Ταμεία ως μη έχοντα τις προδιαγραφές επάρκειας, αναθέτουν μέσω της Π.Σ τις αρμοδιότητες αυτές στον φορέα υλοποίησης που είναι το ΔΕΠΑΝ.
Τούτο όμως έρχεται σε αντίθεση με το σημείο 2 του άρθρου 44, όπου αναφέρεται ότι «2. Σε περίπτωση που η τεχνική υπηρεσία δεν πληροί τις προδιαγραφές, ….., θεωρείται υπηρεσία που δεν έχει τεχνική επάρκεια και η διεξαγωγή της διαδικασίας σύναψης, η εποπτεία και η επίβλεψη των δημοσίων συμβάσεων έργων η μελετών αρμοδιότητας της, διενεργούνται, με προγραμματική σύμβαση από την τεχνική υπηρεσία του εποπτεύοντος την αναθέτουσα αρχή φορέα η της οικείας περιφέρειας η από άλλη τεχνική υπηρεσία φορέων του κεντρικού δημόσιου τομέα».
Συμπέρασμα δεύτερο: επειδή τα Λιμενικά Ταμεία (ΝΠΔΔ) δεν διαθέτουν την απαιτούμενη τεχνική επάρκεια μπορούν να αναθέτουν με προγραμματική σύμβαση τις υποθέσεις τους: είτε στην τεχνική υπηρεσία του εποπτεύοντος φορέα (δηλ. υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιωτικής πολιτικής η Αποκεντρωμένη Διοίκηση), είτε στην τεχνική υπηρεσία της οικείας περιφέρειας (Περιφέρεια Ιονίων Νήσων), είτε σε άλλη τεχνική υπηρεσία φορέα του κεντρικού δημόσιου τομέα.
Η διάταξη αυτή είναι ρητή και περιοριστική. Συνεπώς το ΔΕΠΑΝ (ΝΠΙΔ) δεν πληροί καμία από τις αναγκαίες προϋποθέσεις και δεν υπάγεται σε καμία από τις τρείς περιπτώσεις και ως εκ τούτων δεν επιτρέπεται να αναλάβει την διενέργεια και διεκπεραίωση των υποθέσεων των Λιμενικών Ταμείων
3. Στο άρθρο 44.2.δ του ν. 4412/2016 αναφέρεται ότι «στην εν λόγω προγραμματική σύμβαση ορίζονται τουλάχιστον….(δ) οι ποινικές ρήτρες και άλλες συνέπειες σε βάρος της νέας τεχνικής υπηρεσίας που επιβάλλονται σε περίπτωση υπαίτιας πλημμελούς εκπλήρωσης της εντολής», όσο και στο άρθρο 100.2.α του ν. 3852/2010 αναφέρεται ότι «2.α. Στις προγραμματικές συμβάσεις απαραίτητα ορίζονται …..,καθώς και ρήτρες σε βάρος του συμβαλλομένου που παραβαίνει τους όρους της προγραμματικής σύμβασης». Εν προκειμένω στο κείμενο της Π.Σ. της κρινόμενης απόφασης σε κανένα άρθρο και σε κανένα σημείο δεν προσδιορίζεται οποιαδήποτε ποινική ρήτρα σε βάρος του ΔΕΠΑΝ. Αντιθέτως ενισχύεται το ΔΕΠΑΝ με πρόβλεψη προκαταβολής 30% (!) αμέσως μετά την υπογραφή της Προγραμματικής.
Συμπέρασμα τρίτο: δεν προβλέπεται καμία διασφάλιση των Κυρίων των Πράξεων και του δημοσίου χρήματος κατά παράβαση των ως ανω διατάξεων.
4. Στο εισηγητικό κείμενο αναφέρεται ότι η Πράξη θα υλοποιηθεί με 7 υποέργα. Το υπ. Αριθμ. 2 υποέργο τιτλοφορείται «εκπόνηση τεχνικών μελετών» και στο Παράρτημα κοστολογείται 99.200 ευρώ, ενώ το υπ. Αριθμ. 3 τιτλοφορείται «σύνταξη φακέλων αδειών ίδρυσης υδατοδρομίων» και στο Παράρτημα κοστολογείται 164.300 ευρώ και τέλος το υπ. Αριθμ. 4 υποέργο τιτλοφορείται «τεχνικός σύμβουλος υποστήριξης» και στο Παράρτημα κοστολογείται 24.800 ευρώ. Την ίδια στιγμή βρίσκονται σε ισχύ προγραμματικές συμβάσεις της ΠΙΝ με το Λιμενικό Ταμείο Κεφαλονιάς-Ιθάκης, με το Λιμενικό Ταμείο Λευκάδας και τον δήμο Μεγανησίου, συμβάσεις που έχουν μάλιστα εγκριθεί από την υπηρεσία της Αποκεντρωμένης Διοίκησης ΔΕΠΙΝ,(βλέπε αποφάσεις έγκρισης ελέγχου νομιμότητας 115641/22-08-2016, 212673/05-12-2016,115601/24-08-2016,55002/22-3-2017,67308/24-5-2017,115588/22-8-2016,107188/24-5-2017) όπου οι εργασίες αυτές που αναφέρονται στα υποέργα 2,3,4 έχουν ανατεθεί στις υπηρεσίες της ΠΙΝ. Προσέτι, όπως φαίνεται από τις σχετικές αποφάσεις, η ΠΙΝ έχει αναθέσει την υλοποίηση των εργασιών αυτών σε ανάδοχο ( συνημμένο 1) και ακόμη έχει πληρώσει στον ανάδοχο την αξία των σχετικών παραδοτέων (συνημμένο 2). Δηλαδή, με την Π.Σ. της κρινόμενης απόφασης ανατίθενται εκ νέου ταυτόσημες εργασίες που έχουν ήδη ανατεθεί από τα Λιμενικά Ταμεία στην ΠΙΝ, μέσω προγραμματικών συμβάσεων που είναι σε ισχύ, και ενώ οι εργασίες αυτές έχουν πληρωθεί στον ανάδοχο με συνολικό ποσό μικρότερο των 40.000 ευρώ, η Π.Σ, της κρινόμενης απόφασης κοστολογεί και επιχειρεί να πληρώσει για δεύτερη φορά τις ίδιες εργασίες με το εξόφθαλμα υπέρογκο ποσόν των 288.300 ευρώ.
Συμπέρασμα τέταρτο: Ταυτόσημες εργασίες που έχουν ήδη υλοποιηθεί, επαναφέρονται και επιχειρείται να ξαναπληρωθούν περίπου στο επταπλάσιο! Είναι προφανές ότι αφ ενός το ίδιο αντικείμενο δεν μπορεί να ανατίθεται από τα Λιμενικά ταμεία κατά πρώτον στην ΠΙΝ και τώρα στο ΔΕΠΑΝ, όταν μάλιστα οι αρχικές προγραμματικές είναι σε ισχύ. Παράλληλα, η ΠΙΝ δεν μπορεί να πληρώσει εκ νέου μια εργασία που έχει ήδη πληρώσει και μάλιστα στο επταπλάσιο. Παραβιάζονται οι κανόνες της χρηστής διοίκησης και ταυτόχρονα τίθεται σοβαρό ζήτημα παραβίασης του προσήκοντος μέτρου, πρακτική που λαμβάνεται πάντοτε υπ όψη στην διαχείριση του δημοσίου χρήματος.
5. Το υποέργο υπ. Αριθμ .5 τιτλοφορείται «προμήθεια εγκατάσταση και θέση σε λειτουργία των απαραίτητων υποδομών στην χερσαία και υδάτινη ζώνη του λιμένα για την λειτουργία υδατοδρομίων» και στο Παράρτημα κοστολογείται 2.011.590 ευρώ. Επιμεριζόμενο στα 5 υδατοδρόμια προκύπτει κατά συνέπεια κόστος περίπου 400.000 ευρώ ανά υδατοδρόμιο. Το κόστος αυτό είναι υπέρογκο όπως προκύπτει από την σύγκριση του αφ’ ενός με την κοστολόγηση που είχε αποδεχθεί η ίδια η ΠΙΝ κατά την διαδικασία υλοποίησης των προγραμματικών που είχε συνάψει με τα λιμενικά ταμεία και η οποία καθόριζε το κόστος στο ύψος των 140.000 ευρώ ανά υδατοδρόμιο ( συνημμένο 3)και αφ’ ετέρου με την κοστολόγηση που είχε αποδεχθεί ο ΟΛΚΕ, όπως προκύπτει από την διακήρυξη ανάλογου ανοικτού διαγωνισμού με ημερομηνία διακήρυξης 16.07.2019 και η οποία προσδιόριζε το σχετικό κόστος στις 120.590 ευρώ ανά υδατοδρόμιο (συνημμένο 4).
Η παραβίαση του προσήκοντος μέτρου είναι προφανής!
Συμπέρασμα πέμπτο: η τιμολόγηση των εργασιών έργων και προμηθειών που περιλαμβάνεται στην Π.Σ της κρινόμενης απόφασης παραβιάζει κατάφωρα την αρχή του προσήκοντος μέτρου στην διαχείριση του δημοσίου χρήματος και δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή.
Τεκμηρίωση έννομου συμφέροντος
Με βάση το άρθρο 227 του Ν.3852/2010, για την παρούσα προσφυγή θα πρέπει να τεκμηριώνεται το έννομο συμφέρον του προσφεύγοντος. Υπάρχουν ουσιώδεις και βάσιμοι λόγοι που δικαιολογούν το έννομο συμφέρον μου για την παρούσα προσφυγή. Τόσο η παρ. 4 του άρθρου 227 του Ν. 3852/10 όσο και με σχετική νομολογία του το ΣτΕ (60/2010, 2081/2009) προβλέπουν ότι οποιοσδήποτε Περιφερειακός Σύμβουλος, με την ιδιότητά του αυτή, έχει έννομο συμφέρον να προσφύγει κατά οποιασδήποτε απόφασης του Περιφερειακού Συμβουλίου, αν δεν έχει συμπράξει σε αυτή. Επομένως, ως Περιφερειακός Σύμβουλος, επικεφαλής της μείζονος μειοψηφίας και εκπρόσωπος της τοπικής κοινωνίας, έχω κάθε έννομο συμφέρον να προσφύγω κατά μιας απόφασης του Περιφερειακού Συμβουλίου, η οποία βλάπτει το δημόσιο συμφέρον.
Προθεσμίες προσφυγής
Η προθεσμία για την για την προσφυγή είναι δεκαπέντε (15) ημέρες από τη δημοσίευση της απόφασης ή την ανάρτησή της στο διαδίκτυο ή από την κοινοποίησή της ή αφότου έλαβα πλήρη γνώση αυτής. Η προσβαλλόμενη απόφαση αναρτήθηκε στο διαδίκτυο και συγκεκριμένα στο πρόγραμμα ΔΙΑΥΓΕΙΑ στις 4/3/2020 (ΑΔΑ ΨΥΝΙ7ΛΕ-ΓΞΚ) και επομένως προσφεύγω εμπρόθεσμα σήμερα κατά αυτής.
Για όλους τους παραπάνω λόγους, η προσβαλλόμενη απόφαση του Περιφερειακού Συμβουλίου με αρ. 42-05/2020 είναι νόμω και ουσία αβάσιμη και πρέπει να ακυρωθεί.
Επειδή νομίμως, αρμοδίως, εμπροθέσμως και έχων έννομο συμφέρον προσφεύγω ενώπιόν Σας για την ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης.
Επειδή η προσβαλλόμενη απόφαση προκαλεί βλάβη στο δημόσιο συμφέρον με ευθύνη του αρμόδιου οργάνου που την έλαβε.
ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΛΟΓΟΥΣ
Να ακυρωθεί και να εξαφανιστεί η απόφαση 42-05/2020 του Περιφερειακού Συμβουλίου Ιονίων Νήσων.
